Je wordt geboren in een systeem.

In deze nieuwe song van Yong Yello wordt duidelijk gemaakt hoe de systeemtheorie werkt. 

De plek waar je geboren wordt, het gezin bepaald mede wie jij bent. Soms maak je dezelfde fouten als je ouders. Fouten maken is vaak de enige manier om duidelijk te krijgen dat het zo niet werkt, dat je iets moet veranderen.

Andere ouders proberen hun kinderen te behoeden voor dezelfde fouten als zij die gemaakt hebben, Curling ouders. Nu is Ingeborg Dijkstra in dit artikel wel heel stellig, maar helpen doet het niet. Kinderen hebben leerervaringen nodig, klinkt al heel anders dan fouten, om tot inzicht te komen.

Wil jij binnen jouw systeem veranderen, dan is de kans groot dat je omgeving dit niet zomaar accepteert. Le Chatelier formuleerde het voor de thermodynamica, maar ook in ons leven probeert het systeem het oude evenwicht in stand te houden. Wil je bijvoorbeeld minder alcohol gaan drinken en bestel je na je tweede pintje een Spa, is de kans aannemelijk dat je blikken krijgt of de opmerking "Doe niet zo ongezellig, neem er nog een." 
Of je hebt je net voorgenomen om vaker nee te zeggen omdat je het gevoel hebt dat mensen mensen je misbruiken. Dan heb je een keer nee gezegd, reageren ze met "Maar jij deed dat toch altijd?". 

Dat is ook de reden waarom je bij veranderingen rekening moet houden met de mensen om je heen. Hoe gaan zij daarop reageren. Een troost het is niet zo fatalistisch als Yong Yello in de song aangeeft. Ik hoorde van een cliënt die de naam wilde veranderen om duidelijker aan te laten sluiten bij de genderidentiteit en een groot deel van de omgeving reageerde met "Eindelijk, wij hadden het al lang gezien. Fijn dat je de stap gezet hebt." Soms vrezen we ook het meest de vrezen die we vrezen en is de werkelijkheid minder sterk.

Hier vindt je een mooie site met hoe systeemdenken werkt.

Wil jij begeleiding bij jou veranderproces of wringt het ergens en krijg je niet duidelijk wat, maak een afspraak voor een gesprek.